Dag 22 donderdag 23 maart 2023 rustdag in Chablis 0 km
23 maart 2023 - Chablis, Frankrijk
Vandaag dan toch die eerste rustdag maar in acht genomen en ik heb me niet verveeld.
Vanmorgen hebben we eerst uitgeslapen tot half negen. We hadden verder toch geen plannen voor vandaag dan vooral die rust te houden. Onze Duitse medepelgrim Thomas ging zich klaar maken voor vertrek en Ton is even het dorp ingelopen om wat broodjes voor het ontbijt te regelen. Terwijl wij even later aan het ontbijt zaten is Thomas vertrokken. Hij zou in het dorpje wel een ontbijtje gaan nemen met goede koffie (en niet net als wij met oploskoffie). Om tien uur zou de VVV open gaan. We zijn daar rond die tijd naar toe gegaan om te vragen of er een dokter in het dorp is die naar mijn blessure zou kunnen kijken. Daar gaven ze aan dat we net zo goed direct naar een Farmacie winkel (apotheek) konden gaan en dat ze mij daar ook wel konden helpen. Dat dan maar gedaan. Daar werd een gel met Diclofénac geadviseerd en een paar tabletten Ibuprofen per dag voor de komende dagen. Ik kan me de tijd niet herinneren dat ik medicatie tot me genomen heb (op één Corona spuit na dan). Als ik al ergens klachten van heb dan lost mijn lichaam dat altijd zelf wel op. Nu is de situatie voor mij anders. Het enige waarvoor ik hier nu midden in Frankrijk ben kan ik door die blessure nu niet uitvoeren. En dan is geduld een schone zaak maar in mijn hoofd wil ik vooruit. Dus toch maar medicatie en nu hoop blijven houden dat het helpt.
Vandaag had ik tijd om de vele reacties op mijn reislogger nog eens rustig door te lezen en sommige heb ik ook eens beantwoord.
Op zo’n rustdag hebben we ook de tijd om wat onderhoud te doen.
Zo hebben we vanmorgen onze schoenen weer eens goed ingevet. Een broekzak waar een klein gaatje inzat dicht genaaid en een lusje van mijn jas weer vastgenaaid.
Met mijn zus Ank bijna een half uur bijgekletst en vanmiddag tijdens de pauze van drie uur met Henriette gebeld met beeld erbij. Op deze manier kon ik aan de medewerkers thuis laten zien hoe ik aan mijn herstel werkte. Ton en ik hadden de vrijdagmiddagborrel een dag naar voren gehaald dus terwijl zij aan de koffie zaten trokken wij hier een biertje open. Tja, bijkomende zaak is dat ik om mijn herstel te versoepelen moest zorgen voor een vlotte bloedcirculatie en dan zegt mijn boerenverstand dat een biertje daarbij wel kan helpen.
Ook voor de achterstallige lichamelijke verzorging had ik vandaag tijd. Mijn nagels geknipt nog eens extra gedoucht en mijn eigen maar weer eens ontdaan van haartjes op mijn gezicht.
Overdag nog een paar keer op en neer gewandeld naar het centrum (350 m verderop) en dat was het wel weer.
Al bij al een heel relaxte dag.
Nu maar hopen dat het ook echt wat geholpen heeft en dat we morgen zonder klachten rustig de draad weer op kunnen pakken. We hebben een volgend slaapadres gevonden in Préhy. Dat is volgens Google Maps ongeveer 7 km verderop. Ik denk dat dit te doen moet zijn nu ik daar heel de dag de tijd voor kan nemen. De focus ligt op herstel en niet op het meters maken. Desnoods elke 10 minuten pauze. Morgen weten we meer.
Zojuist zijn we alvast uitgezwaaid door het zustertje die de leiding heeft over dit pelgrimsonderkomen en kunnen we nu rustig gaan slapen.
Groetjes en graag tot morgen,
Alfons
De Chablis stond er ook bij!😀
Zeker fijn dat jullie samen blijven
Veel plezier en vooral beterschap!!👍
Dat zalfje heb ik ook aan mijn scheenbeen en andere pijnlijke plaatsjes gewreven .... en het heeft geholpen
Bedankt verder 👍🥾🥾💪
Nooit geweten dat je naast een hardwerkende zakenman ook dit schrijven in he had. Ik hoop op een goed herstel en geniet van jouw verslagen voordat ik ga slapen. 💪🏻
Fijn dat je de verslagen positief ervaart, dankjewel 🥾🥾👍
Ik volg je sinds een week ook. Ik heb in 2015 de camino gelopen en ook het zelfde probleem gehad. Ik ben er toen bovenop gekomen door elke dag als we weer op de plek van bestemming waren mijn scheenbeen een hele tijd te koelen met koud water onder de douche om de beginnende ontsteking af te koelen.En overdag ibroprufen (wat ook ontsteking remmend is )gebruikt , dat om te voorkomen dat ik mijn lichaam niet op een andere plek over te belasten omdat je door de pijn toch geneigd bent om iets anders te lopen om je zere been maar een beetje te ontzien. Succes verder en goede wandeldagen toegewenst .
Groet Evert Slager
Het gaat vandaag gelukkig alweer een stuk beter.