Dag 9 vrijdag 10 maart 2023 Niverlée - Viroival 21 km

Afgelopen nacht heerlijk geslapen maar ik had ook niet anders verwacht na die lange tocht van gisteren. Vanmorgen heeft gastvrouw Miriam een heerlijk ontbijt verzorgd met een lekker zacht gekookt eitje, eigen gebakken brood, zelf gemaakte jam en zelf gemaakte yoghurt. Het was allemaal heerlijk. Gastheer Marc schoof ook nog even bij aan tafel en na wat bijgekletst te hebben zijn we iets over negen uur vertrokken. Het weer was nog niet veel verbeterd t.o.v. gisteren. Ongeveer hetzelfde als de laatste dagen, miezer regen wisselde af met droge periodes. Ik loop vandaag samen met Ton uit Bladel.

Ton had me een paar dagen geleden al goed geholpen toen ik bij dat enkel Frans sprekende stel wilde blijven slapen. Toen ik met die mensen belde was Ton daar nog in huis en was hij mijn tolk. Ton is ongeveer 10 jaar ouder dan mij en heeft de mogelijkheid gekregen om vroeger met pensioen te gaan. Een wens die hij al ruim 25 jaar had is hij nu aan het invullen door naar Santiago te wandelen. We zijn vanmorgen samen vertrokken bij Miriam en Marc en gaan het gewoon een dag proberen om samen te wandelen. Qua wandeltempo liggen we mekaar wel en qua taal ook wel, lekker Brabants. 
Na een klein uurtje lopen begon het wat door te regenen en hadden we snel een schuilplekje gevonden bij een boer in een open schuur. Na deze korte stop weer een uurtje gewandeld en in het volgende dorpje maar even een volgende stop ingelast. Eerst even bij de patisserie langs voor een broodje want ik was vanmorgen vergeten een lunchpakketje mee te nemen. Daar ook maar een paar appelflappen gekocht voor vanavond bij het bakske. 

Een stukje verderop in het dorp was een restaurantje, daar hebben we op ons gemak koffie gedronken. Van daaruit was het nog ongeveer drie uur wandelen tot onze slaapplek. 
Samen wandelen is anders dan alleen wandelen. Je raakt met elkaar in gesprek en van lieverlee worden die gesprekken persoonlijker en intenser. Bijzonder dat je in zo’n korte tijd met iemand die je een dag eerder nog nooit gezien hebt nu dergelijke gesprekken voert. Het ging over en weer. Van werk naar hobby’s en van privé naar vrienden en van alles en nog wat. Het was een fijne wandeling zo. 

Rond drie uur kwamen we aan op de plek waar we konden slapen. Ton had afgesproken dat hij zou bellen als we aangekomen waren. Onze slaapplek is een soort loghome boomhut op een kampeerterrein waar deze tijd van het jaar verder niets te doen is. Tegenover het kampeerterrein is een restaurantje waar we zolang wel zouden kunnen wachten. Maar helaas, de deur was nog dicht. Terwijl wij buiten op het terras onder een luifel zaten te wachten hebben we even Google geraadpleegd voor het telefoonnummer. De appelflappen die ik vanmorgen gekocht had hebben we daar buiten tijdens het wachten maar opgegeten.Ton heeft gebeld en de man gaf aan dat hij er binnen een minuut zou zijn. En ja hoor, een paar tellen later stopte er een auto waar een klein Aziatisch mannetje uitstapte die de deur open maakte (dat bleek later de kok te zijn). Ton en ik naar binnen om ons op te warmen want buiten was het nog steeds miezerig koud en nat. Na een bakje koffie zijn we maar aan de vrijdagmiddagborrel begonnen in afwachting van ons bezoek uit Dongen. Ja, Cees en José hadden vorige week al aangegeven dat ze mij op zouden zoeken met hun camper als ze onder weg zijn naar Spanje. Iets over zes arriveerde ze en hebben we in dat restaurantje samen lekker gegeten. Buiten was de miezer regen weer veranderd in miezer sneeuw. Ik hoop toch echt dat hetmorgen beter weer wordt!!
Morgenvroeg beginnen we waar we geëindigd zijn want het ontbijt voor morgenvroeg hebben we ook daar afgesproken. 

Morgen wil ik nog een dag samen met Ton lopen. De etappe schatten we nu in op zo’n 30 km maar wat het werkelijk wordt weet ik jullie morgen te melden.

Groetjes en tot morgen, Alfons

https://www.relive.cc/view/v4OG97gA15q