Dag 14 woensdag 15 maart 2023 Reims – Champillon 35 km

De rustdag die we voor ogen hadden liep toch anders dan verwacht. 
Deze morgen hebben we in het appartementje waar we overnacht hebben ons eigen ontbijt geregeld en rond kwart voor negen stonden we buiten. We hadden afgesproken ieder ons eigen weg te gaan door Reims en dat we even contact zouden hebben als we rond de middag de stad zouden verlaten. We zouden het vervelend vinden als we op een kilometer van elkaar naar onze volgende slaapplek zouden wandelen. 

Na het vertrek vanuit huis twee weken geleden had ik me niet meer geschoren. Ik kreeg van sommige volgers al de vraag of ik een baardje aan het kweken was. Nu scheer ik me sowieso niet dagelijks maar twee weken laten staan is ook voor mij al best lang. Ik vind het zelf niet prettig dus die baard moest maar eens geschoren worden. Ik heb de spullen zelf bij maar het leek me ook wel leuk om eens bij een barbier in de stoel te zitten en daar mijn baard te laten scheren. Nu ik Reims was moest ik mijn kans maar waarnemen want hier heb je barbiers genoeg. In die kleinere dorpjes en gehuchten kom je dat niet tegen. Dus ik op zoek naar een barbier die voor 10:00 uur op ging. Dan heb je ineens minder keuzemogelijkheden. Dan maar rustig door wandelen en zo kwam ik ineens bij het voetbalstadion van Reims. Tja een stadion, verder niet heel bijzonder. Daarna ben ik weer heel rustig richting het centrum gewandeld. Op Google Maps had ik het adres van Champagnehuis Pommery ingetikt. Niet dat ik er van plan was om naar binnen te gaan maar dan heb ik het toch van de buitenkant al eens gezien. Van daaruit verder naar die barbier die dan toch onderhand wel open moest zijn. De barbier waar ik naar op weg was is het niet geworden omdat ik plots langs een andere barbier kwam met drie lege stoelen. Ik op mijn beste frans gevraagd of hij mij wilde scheren en dat was oké. Echt een relax momentje. Rustig in de stoel gaan zitten, hoofdsteuntje wordt goed gezet, hoofd achterover en dan zal hij er wel aan beginne dacht ik. Maar barbiertje was eerst nog even bezig met de voorbereidingen. Wat ie allemaal deed kon ik niet precies volgen maar hij maakte er als het waren wel een show van, en dat voor mij alleen want ik was de enige klant in de shop. En toen begon ie hoor, eerst met de tondeuse het grovere werk eraf. Daarna met de kwast lekker scheerzeep erop werken en dan met het mes heel rustig scheren. En als ik zeg heel rustig dan is dat heel rustig. En dan denk je dat ie klaar is, begint ie weer opnieuw met inzepen en nog een keer scheren. En daarna werd er nog zo’n aftershave balsem in gemasseerd. Zo glad als een aal stapte ik na een half uur uit die stoel. En heel die show en een gladde kin voor € 5,- .

Ondertussen was de voormiddag bijna voorbij en dan zouden we richting de rand van de stad gaan vertrekken. Hier hebben we ieder voor zich een misrekening gemaakt. Aan de zuidkant van de stad licht een grote snelweg en een paar spoorlijnen waar de mogelijkheden om hier wandelend overheen te geraken zeer beperkt zijn. Er moest dus wel een paar kilometer omgelopen worden.

Rond half twee hebben Ton en ik mekaar weer gevonden. Vanaf dat punt zou het toch nog ruim 15 km stappen zijn. We hadden er beiden amper erg in dat we tot dat punt ook al ruim 15 km op de teller hadden staan (en we zouden het eigenlijk rustig aan doen vandaag). 

Vanaf dat moment toch maar weer even stevig de pas erin. Eerst een paar kilometer door de eerste wijnvelden met zeer korte lage druiven stronkjes, daarna door een mooi bosgebied. Dat we door dit bosgebied moesten was op zich niet zo erg maar dat de bosbouwers van de wandelpaden vaak een grote ravage hadden gemaakt was wat minder. Daar hebben we nog kilometers ploeterend droge schoenen en onszelf in balans proberen te houden. Weer een typisch gevalletje van de laatste loodjes. Toen we eenmaal uit de bossen kwamen was het uitzicht prachtig. Op afstand zagen we de Champagne hoofdstad van deze streek Épernay al liggen in een groot uitgestrekt dal met op de hellingen allemaal wijngaarden. Een kilometer voor ons slaapadres zijn we nog even rustig op een bankje gaan zitten om van dit beeld te genieten. 

Eenmaal bij ons slaapadres aangekomen moesten we even schakelen. De voordeur stond open en we dachten daardoor hartelijk ontvangen te worden. Een man die een stukje verderop in de hal stond groeten ons nauwelijks en belde meteen zijn (naar ik denk) zijn vrouw. Even later ging de garagedeur open. In de garage konden we onze vieze schoenen uitdoen en werden we naar onze kamer gebracht. Ik denk dat in het oogstseizoen van de druiven deze ruimte bestemd is voor de arbeiders. Ton vroeg nog of we na die lange tocht een biertje konden bestellen maar dat hadden ze hier in de champagnestreek niet in huis. Verder niets mis mee als ‘pelgrim’ zijnde maar toch wel één van de mindere ontvangsten tot nu toe. Ton had nog wel een flesje champagne geregeld voor vanavond maar als je dat als bier drinkt dan ben ja na een half uurtje ook wel klaar. In een eerder verslag heb ik al eens aangegeven dat ik benieuwd was naar de mooiste en de minst mooie ervaring. Nou deze komt na 14 dagen niet voor in de top 10 van mooiste ervaringen. Of het de minst mooie ervaring is zal de tijd leren. We zullen het er mee moeten doen. 

Morgen gaan we weer een poging doen om toch maar eens een kortere etappe te gaan lopen. De slaapplek ligt volgens Google op zo’n 23 km afstand van hier. Ik ben benieuwd of we onder de dertig kunne blijven.

Dit was het voor vandaag.

Groetjes en tot morgen,

Alfons 

https://www.relive.cc/view/vRO7J1nn2yv