Dag 12 maandag 13 maart 2023 Lalobbe – Saint-Loup-en-Champagne 34 km

Het was weer een pittig dagje vandaag. De kilometers en de drankjes van gisteren zaten nog een beetje in de benen denk ik. We lopen nu ook grote delen over landweggetjes en bospaden die vaak glibberig en glad zijn. Ik ben nu zeker blij dat Cees en José mijn wandelstokken mee gebracht hebben want op de soms zeer slecht begaanbare paden heb je die extra steun zeker wel nodig. 

Maar ik begin bij deze morgen. In overleg met medepelgrim Francis hebben we deze morgen pas om half negen ontbeten. Dit was voor ons iets aan de late kant maar voor Francis vroeg genoeg. Wij hadden voor vandaag weer een flinke etappe voor de boeg dus hadden we om half negen eigenlijk aan het wandelen willen zijn.

Tijdens het ontbijt in de veranda (soort serre) van Danielle en Claude tikte de regen steeds harder op het dak. Op dat moment vonden we het toch niet zo heel erg dat we nog niet vertrokken waren. We hebben lekker rustig ons ontbijtje genuttigd en zijn na het zetten van de stempels en het afrekenen rond kwart over negen vertrokken. Het miezerde nog wat maar echt regen kon je het niet noemen. Het waaide wel erg hard en dat zou ons later op de dag nog parten spelen. De eerste 10 á 15 km liepen we nog regelmatig door bossen en hadden we daardoor beschutting van die bomen. Het landschap werd steeds opener en weidser. We lopen nu door de champagnestreek, althans zo noemen ze deze streek maar ik heb nog geen druivenstruik gezien. In dit deel veel akkerbouw met heel veel wintertarwe en erwten. Ook liepen we dwars door een windmolenpark en daar hadden ze volgens mij wel een juiste plaats voor uitgekozen want daar waaide het erg hard. Vandaag hebben we veel minder hoogtemeters gemaakt dan gisteren maar door die harde wind die we meestal op kop hadden werd het toch nog best zwaar. En als het dan zwaar gaat wil je een extra pauze inlassen maar in die graanvelden is nergens een bankje te bekennen. Als je dan na ruim 10 km in een volgend dorpje aankomt ben je blij dat je even kan gaan zitten. In het plaatsje Château-Porcien dacht de Gendarmerie nog even dat we verdwaald waren en zette ze hun auto midden op de weg stil om ons verder te helpen. Het zijn die kleine dingen die de soms toch wel zware tocht wat lichter maken. Verder klagen we niet hoor. Als je dan rond een uur of vijf weer bij je volgende adres aankomt en je wordt hartelijk ontvangen met een stukje taart en een koud pilsje dan is de voldoening van zo’n tocht weer top. Na deze ontvangst kon ik meteen gaan douchen en even relaxen. Gastvrouw Sofia gaf aan dat ze onze kleren wilde wassen dus alle vuile was van de laatste dagen verzameld en bij de wasmachine achter gelaten. 

Om half zeven werden we aan tafel verwacht voor het avondeten. De buurman en buurvrouw waren er ook. Later vertelde ze dat ze hier bijna elke dag even binnen lopen en dat snap ik wel ja. Hier beginnen ze ook met wat aperitiefjes als lekkere hapjes en een glaasje champagnewijn van 18% en dat weten die buurtjes. Daarna nog wat kersen uit een pot waarvan ik niet kan raden hoeveel alcohol daar in zou zitten. We zijn nu een uurtje of anderhalf verder en gastvrouw Sofia is de was aan het ophangen voor de kachel. Nou die moet hier wel drogen. Ik heb aan Sofia gevraagd hoe warm het hier in die kamer is. Ze pakte een thermometer uit de kast en die gaf ruim 27 graden aan. 

Toen niet duidelijk was wanneer we verder gingen met de avondmaaltijd ben Ik ondertussen mijn laptopje maar gaan halen om dit verslag te schrijven.

Ton is ondertussen met de buurvrouw aan het bekijken of we een slaapplek in Reims kunnen vinden. Deze middag zeiden we nog dat we morgen een rustdag in zouden plannen maar nu willen we morgen toch in Reims aankomen. Dit zal weer zo’n 30 kilometer worden. Wel willen we dan rond half negen aan het lopen zijn. Volgens Sofia en de buurtjes is het een redelijk vlakke weg die we morgen voor de boeg hebben. We zullen zien….
De buren zijn inmiddels vertrokken en we gingen verder met de avondmaaltijd. Het voorgerecht was een soort taart van deeg, ei en vlees. Daarna volgde een ovenschotel met aardappel en groente en heerlijke beenham. En met een heerlijk koud yoghurt toetje toe heeft het allemaal weer heerlijk gesmaakt. En nu naar bed, rusten!!

Groetjes en tot morgen, 

Alfons

https://www.relive.cc/view/v36A3woKXGv