Dag 19 maandag 20 maart 2023 Troyes – Sommeval 27 km

Vandaag heerlijk tochtje gewandeld. Het contrast is groot vergeleken met gisteren.

Vanmorgen waren we weer op tijd wakker na een heerlijk nachtje rust in een iets te kort bed. Wat ik gisteren niet in mijn verslag had staan is dat Nadège en Daniel voor de pelgrims die ze ontvangen ook een wasservice aanbieden. Gisterenavond konden we alle kleren die we uitgewassen wilde hebben in een waszak stoppen. Deze kleren werden tijdens ons avondeten direct uitgewassen en toen wij naar onze kamer gingen begonnen Nadège en Daniel de kleren op het droogrekje op te hangen. Deze morgen konden we onze spullen opgevouwen en wel in de woonkamer ophalen. Super service toch? 

Om 8:00 uur zaten we aan de ontbijttafel want om 8:30 wilde Daniel ons terug brengen naar het punt waar hij ons gisteren opgehaald had. En zo gebeurde het ook, eerst afscheid genomen van Nadège en daarna met Daniel in de auto naar de kathedraal van Troyes.

De kathedraal zou pas om half tien open gaan dus zijn we nog maar een rondje door het mooie oude stadscentrum gaan wandelen. Er waren in deze stad veel vakwerkhuizen zoals we die vanuit verschillende Duitse plaatsjes wel kennen. En in Troyes hebben ze niet alleen een grote kathedraal maar nog wel een drie grote kerken waarvan er één een basiliek is. Het verschil tussen kathedraal en basiliek heeft te maken met of er een bischop gezeteld is of was (kathedraal) of dat het een koninklijk kerkgebouw is. Zoiets kon ik op Google vinden. Tussendoor hebben we tijdens de stadswandeling nog even een kopje koffie gedronken en in de tussentijd was de kathedraal dan toch open.

In de kathedraal zijn we even naar binnen gegaan en hebben daar eerst een stempel in onze credential (pelgrimspaspoort) ontvangen en daarna hebben we nog een kaarsje opgestoken.

Van daar uit besloten we om naar de buitenkant van de stad te wandelen en onderweg nog wat inkopen te doen want we waren gewaarschuwd door Daniel. De komende dagen zouden we weinig of geen commercie tegen komen waarmee hij bedoelde dat er geen winkeltjes of cafétjes zouden zijn. Tijdens deze route kwamen we nog over een groot terrein waar gisteren de kermis was afgesloten. De kermisexploitanten waren nu hun attracties aan het opruimen. 

Na zo’n negen kilometer wandelen stonden we dan toch eindelijk aan de rand van de stad en gingen we de open velden in. Op een afstandje zagen we de eerste heuvels weer liggen. Het vlakke deel hadden we voor vandaag bijna gehad. Zo eentonig als het gisteren was zoveel variatie hadden we vandaag. Eerst door de stad met asfalt, daarna over onverharde maar goed begaanbare vlakke landweggetjes door de akkers en de velden. Daarna kregen we eerst een asfaltweggetje met een flink stijgingspercentage richting de bosrand voor de kiezen. Eenmaal bij de bosrand werden het prachtige bospaden die niet door bosbouwers kapot gereden waren maar ons door een heel mooi bosgebied naar ons slaapadres stuurde. Net voordat we bij ons slaapadres aankwamen ontmoete we Aster, een jonge vrouw uit Hilversum die half februari aan haar tocht naar Santiago de Compostella was begonnen. Ze heeft haar bagage niet in een rugzak maar heeft dit op een tweewielig karretje achter haar aan rijden. Ze gaf aan dat ze ook een Brabantse pelgrim ontmoet had waarmee ze nu samen liep en dat die al iets vooruit gelopen was. Bij het binnenkomen van het dorpje zat hij (Geert uit Best) voor een schuurtje op Aster te wachten. Dat schuurtje bleek hun pelgrimsonderdak voor de komende nacht te zijn. We hebben even binnen gekeken, het was erg sober. Er was een douche en een frans toilet maar verder was er niet veel, niet eens een matras, laat staan een bed. Ik ben blij dat wij nog 100 meter verder mochten lopen want daar was ons slaapadres. Dat was dan weer wel het andere uiterste. Wij hebben een hele vakantiewoning waar ruimte is voor zeven personen tot onze beschikking met ieder een eigen kamer, ruime badkamer met douche en ligbad, mooie keuken enz. We hebben aan de gastvrouw nog gevraagd of die andere pelgrims bij ons bij mochten slapen want er was ruimte genoeg. Maar dat wilde ze niet hebben. Maximaal 2 personen per nacht is haar regel. 

Wat bij ons de bijna standaard vraag is als we aankomen is of we een biertje kunnen kopen. Dat bleek ze niet in huis te hebben. Flesje wijn dan? Nee, ook niet. Ai, dat is dan weer wel jammer. Tot dat ze vijf minuutjes later toch met 2 flesjes bier aankwam. Na het nuttigen van de biertjes zijn we ons wat op gaan frissen en hebben we een korte pauze voor het eten ingelast. 

Ton was nog even het dorpje ingewandeld. Aan een vrouw die hij op straat tegenkwam heeft hij gevraagd of hij een paar flesjes bier bij haar kon kopen. En je raad het al, dat kon wel.

Toen ik beneden kwam nadat ik eerst een half uurtje genoten had van het warme ligbad zat Ton aan de keukentafel met een grote grijns op zijn gezicht te genieten van zijn biertje. Hij vertelde hoe hij er aangekomen was en dat er voor mij ook iets in de koelkast stond. 

Het eten moesten we nu zelf klaar maken. Ton had deze morgen een macaroni schotel gekocht en ik een bak nasi en knakworsten. Misschien een vreemde combinatie, nasi met knakworsten maar na opgewarmd in de magnetron is het toch wel lekker. We hebben gelukkig nog wat broodjes van vandaag bewaard zodat we morgen ook nog wat hebben. 

Morgen staat er weer een tocht van dertig of meer kilometer op de planning. We slapen dan in een pelgrims onderkomen waar een bijdrage van € 5,- gevraagd wordt. We zullen er vandaag dus nog maar van genieten want morgen moeten we het waarschijnlijk met heel wat minder moeten doen.

Vandaag sowieso weer genoten van deze dag en op naar morgen.

Groetjes en graag tot morgen,

Alfons

https://www.relive.cc/view/v1Ow9Bd8JEq