Dag 5 maandag 6 maart 2023 Scherpenheuvel - Enines 40 km

Vanmorgen begonnen met een ontbijt samen met die andere Camino-ganger. Misschien had ik voor een dag of wat wel een medewandelaar gevonden maar het werd al snel duidelijk dat hem dat niet ging worden. Zij kwam uit de buurt van Rotterdam vandaan en dan sta je bij mij al met 1-0 achter. (hé Cor?) Maar dat was niet de reden, zij wil de komende dagen ongeveer 20 km per dag lopen en dat vond ik toch net iets te weinig. Een dag als gisteren is fijn om te recupereren zoals ze dat hier in België zeggen maar daar proberen we geen gewoonte van te maken. Zij wil ook in één keer doorgaan naar Santiago maar had haar aankomst pas begin juli gepland. Dus daar verschilde we elkaar teveel en hebben we na het ontbijt ieder ons eigen pad gekozen.

Het weer was perfect en op buienradar kon ik zien dat de buien ten noorden van ons langs zouden trekken. De benen voelde goed na zo’n dag ‘rust’ dus meters maken. 

De eerste vier dagen waren het alleen maar vlakke wegen. Ik bedacht me later pas dat ik op dag 3 tijdens die 14 km langs dat kanaal niet één sluis gezien heb, dat is nog eens waterpas. Nu werd het van lieverlee anders. Scherpenheuvel doet zijn naam eer aan. Vanaf nu wordt het landschap licht glooiend.

Na een paar kilometer even een praatje met een man van 81 jaar die de Camino ook al verschillende keren gelopen had maar dan vanuit zuid Frankrijk of Porto. Hij zou het zo weer willen doen maar besefte dat er dat niet meer van gaat komen. Een paar kilometer verderop weer een praatje met een man langs de weg maar daar had ik eigenlijk ondertiteling bij nodig. Uiteindelijk wenste hij mij het beste op mijn tocht, zo verstond ik het dan toch. 

Ik had al wel een slaapplek op het oog maar ik had nog geen contact gehad met die mensen. Vanaf een uur of tien ben ik gaan bellen en ik had ingesproken. Een uur later nog een keer gebeld en toen kreeg ik de man des huizes aan de lijn en die mocht blijkbaar niet beslissen. (Wie herkent zich hierin?;-) ) Even later kreeg ik een sms bericht dat het niet mogelijk was omdat ze geen warm eten meer konden regelen. Ik direct terug gereageerd dat ik allen een bed (liefst wel binnen) nodig heb en de rest is maar bijzaak. En daar heb ik nu zeker geen spijt van. Ik mocht dan toch komen.

Ik heb het bewegwijzerde Jakobspad voor vandaag maar niet opgezocht maar er voor gekozen om op eigen navigatie naar de eindbestemming te wandelen.  De man van 81 die ik eerder op de dag gesproken had gaf toen al aan dat de weg naar Tienen een lange drukke saaie weg is. Ik dus maar kijken of ik met niet al te veel extra kilometers die weg kon ontwijken. Dat lukte het ene deel beter dan het andere want ik wil wel de goede richting blijven houden. Ik heb weer veel verschillende soorten landelijke boerenpaadjes mogen ervaren. In het gebied boven Tienen wordt veel fruit geteeld. 

Ik kwam er in Tienen achter dat ik bij mijn laatste pauze was vergeten om Relive terug aan te zetten dus zijn er ruim 3 km niet geregistreed.

In Tienen staan twee mega grote kerken op amper honderd meter van elkaar. Beide maar even bezocht en ook daar weer kaarsjes aangestoken. Volgens mij was er geen basiliek bij maar ik weet eigenlijk niet wanneer een kerk wel of geen basiliek genoemd wordt.

Tienen is voor deze streek best een grote plaats (37.000 inw) dus daar moest wel een eetgelegenheid te vinden zijn waar ik zou kunnen eten want op mijn slaapplek of in dat dorp is niets te krijgen. Bij Eddy’s (een oud baasje) bestelde ik een omelet van de Chef. Oké, dat kan zei hij maar ik heb geen boterhammen meer dus mag het ook friet zijn? Ja, ook prima.

Daarna nog even langs de supermarkt om voor een drankje en een versnapering te zorgen voor deze avond en daarna door. Het was al bijna vier uur en het was nog 15 km wandelen dus ik moest nu toch wel een beetje de gang erin houden om niet in het donker aan te komen.

Net onder Tienen is het allemaal meer akkerbouw met af en toe moeilijk begaanbare landweggetjes. Ook heb ik verschillende kasseienstroken moeten trotseren. Ondertussen heb ik ook nog een grens overgestoken. Ik ben nog steeds in België maar toen ik uit de landerijen weer in een dorpje op de openbare weg aan kwam zag ik aan de straatnaambordjes dat ik de taalgrens gepasseerd ben. Vanaf nu is Frans voorlopig de voertaal.

Net voor zeven uur kwam ik aan bij mijn slaapplek. Ik werd direct naar mijn kamer geleid en dat ging me alle verwachtingen te boven. Wat een heerlijke kamer en mooie badkamer waar ik gebruik van mocht maken, heerlijk!! Zoals ik eerder al melde heb ik er geen spijt van dat ik tot hier gelopen ben.

Voor morgen heb ik nu ook al een slaapplek geregeld in Namen. Het blijkt dat de gastgevers toch liever 24 uur van tevoren een reservering hebben, dus dat maar gedaan. Ik ben dan morgen wel iets minder flexibel, van de andere kant weet je waar je aan toe bent. Morgen wordt het qua kilometers dus iets rustiger (+/- 28 km). De weersverwachting geeft voor morgen wat kans op buien dus dan kan het zijn dat ik af ten toe moet schuilen of voor de eerste keer in mijn regenponcho op pad.

We zullen zien……..  

https://www.relive.cc/view/v1vjk321RYO