Dag 7 woensdag 8 maart 2023 Namur (Namen) - Anhée 26 km

Week 1 zit erop, wat vliegt de tijd! Vorige week nog in gezonde spanning aan het aftellen tot ik dan op donderdagmorgen mocht vertrekken. En nu 7 dagen later en 230 kilometer verder zitten we al bijna in Frankrijk. Wat is het leven mooi, ook op zo’n regenachtige dag als vandaag!

Deze morgen werd ik wakker met sneeuw op het slaapkamerraam. Het sneeuwgebied waar Zuid Nederland mee te maken had reikte tot hier in Namen. Via buienradar had ik nog even de stille hoop dat het gebied net als gisteren ten Noorden van mij zou passeren maar dat mocht niet zo zijn. 

Maar beginnen bij het begin. Na een heerlijke nacht en een goed verzorgd ontbijt door gastvrouw Anne-Marie kon ik rond negen uur vertrekken. De vergoeding die ze normaal gesproken vraagt (€10,-) mocht ik overmaken naar mijn actie van Alzheimer Nederland. Ik heb het zelf maar verdubbeld want € 10,- voor een overnachting met ontbijt vond ik wel erg weinig.

Eenmaal op pad kwam ik al snel langs de Maas te lopen. Anne-Marie had er over verteld. Dit pad was vroeger het jaagpad. Hier liepen vroeger de paarden die de boten stroomopwaarts moesten trekken. Het pad was een beetje vergelijkbaar met gisteren met één groot verschil, de Maas is minder recht dan dat spoortracé van gisteren en de rotswanden langs de Maas geven ook wel een bijzonder beeld. Ook kom ik hier ondanks het regenachtige weer wat meer mensen tegen. 

De lente waar ik zo naar uitkijk heeft een stapje terug gedaan i.p.v. vooruit. Toch probeer ik onderweg elk soort bloempje wat bloeit vast te leggen. 
Na twee uur wandelen kwam ik bij een hele grote Carrefour supermarkt (vlak naast het wandelpad) waar ook een restaurant gedeelte bij was. Ik daar een kopje koffie besteld en een ruime pauze ingelast. Ik zou ongeveer 5 uur nodig hebben om op mijn volgende bestemming te komen maar daar kan ik me pas na 16:00 uur melden. Na die pauze kon ik nog steeds zonder regenponcho verder want droge periodes wisselde zich af met soms wat miezer regen. De buienradar was vandaag minder betrouwbaar dan de laatste dagen. Als ik dacht een uur droog te kunnen lopen was dat op een gegeven moment na 5 minuten weer bijgesteld en begon het toch door te regenen. Een slecht weer training had ik er in mijn voorbereiding niet tussen zitten dus moest ik nu maar eens uit gaan vogelen hoe ik die grote regenponcho over mezelf en de rugzak heen zou krijgen. Ik ben met de regenbroek begonnen, daarvan kunnen de broekspijpen ver open geritst worden dus die ging makkelijk aan. En dan die poncho…. Eerst de rugzak aan en daarna de poncho erover ging niet lukken, de poncho bleef boven op de rugzak liggen. Dan maar weer rugzak af, poncho daarover en dan nog maar eens proberen. Het was een beetje stoeien maar het is me gelukt. Ik had er best een tijd tegenin zitten hikken maar het lopen in deze regenoutfit viel eigenlijk helemaal niet tegen en was best wel relaxed.

Tijdens het lopen door door deze regen begon ik me af te vragen waarom ik deze regen eigenlijk wel in dit gebied verwacht had. Ik loop nu in de Ardennen en dat associeer ik al heel lang met regenachtig weer. Daarvoor gaan we ongeveer 35 jaar terug in de tijd. Één van de eerste vakanties dat ik samen met Henriëtte op vakantie mocht was hier in de Ardennen. Henriëtte met een been in het gips maar de vakantie moest en zou doorgaan. Met de auto deze kant op, tentje opgezet waar Henriëtte amper in of uit kon komen. Lagen we eindelijk in dat tentje, begon het zachtjes te regenen. Oh, dat tikt lekker op zo’n tentje. Maar het begon iets harder te regenen en het begon te spoelen en op dat moment heeft Henriëtte kennis gemaakt met mijn fascinatie voor bijzondere natuurverschijnselen. Mag je op 18 jarige leeftijd voor de eerste keer met je vriendin op vakantie gaat ie naar de regen liggen kijken. Soms heb je van die dingen die je wel over zou willen doen. Ik denk dat we dat inmiddels wel weer goed gemaakt hebben. Maar we dwalen af, terug naar de dag vanvandaag.

Ik was op weg naar mijn slaapplek. Een iets ouder stel in Anhée dat alleen de Franse taal machtig is en waar ik me na vier uur mocht melden. Ik kwam iets voor half vier in het dorpje aan en heb eerst een cafétje opgezocht. Een uithangbord van La Trappe trok mijn aandacht dus daar maar naar binnen. De laatste km was het gestopt met regenen dus mijn regenkleding kon sowieso wel uit. In dat cafétje eerst een bakje koffie op en toen natuurlijk mijn favoriet, een La Trappe blond (misschien wel de laatste La Trappe voor lange tijd?)

Naast het café was een Delhaize supermarkt, daar nog een paar boodschapjes gedaan voor het geval dat het eten van het gastgezin me niet zou smaken. En toen op weg naar het gastgezin. Ik werd ook hier weer hartelijk ontvangen met een kopje koffie. Google translate heeft ons wat laten communiceren maar al snel kon ik naar mijn kamer. Daar heerlijk gedoucht en een namiddagdutje ingelast. Om half zeven werd ik aan tafel verwacht. Ik dacht dat ik met die mensen mee zou eten maar die hadden hun warme maaltijd midden op de dag al op. Ik zat daar dus helemaal alleen aan de eettafel met de gastvrouw als serveerster. Ik kreeg eerst een heerlijk tomatensoepje (uit een pakje denk ik maar wel lekker). Daarna, dat krijg je niet verzonnen, kreeg ik de culinaire specialiteit waar Dongen om bekend staat, peestamp met worst en als toetje vanillevla (die boodschapjes waren dus niet persee nodig) De lange conversaties waar ik bang voor was zijn uitgebleven.

Wat voor weer we morgen gaan krijgen weet ik nog niet precies maar de slaapplek is al wel bekend. 
Daardoor weet ik ook dat het een flinke etappe gaat worden. Eindpunt is bij Miriam (die via whatsapp lekker Nederlands communiceert) en Marcus in Niverlée. Als ik het grootste deel langs de Maas blijf lopen en op het laatste moment pas Niverlée aan houd dan kom ik wel door mooie plaatsjes waaronder Dinant. Ik loop dan redelijk vlak maar qua afstand kom ik dan weer richting de 40 km uit. Als ik de route langs de maas loslaat dan is het volgens Google Maps toch ook nog 31 km en dat zijn er dan in werkelijkheid meestal nog iets meer.

Morgen gaan we het meemaken en morgenavond weet ik wat het geworden is.

Dit was het weer voor vandaag en graag tot morgen!

Groetjes,

Alfons

https://www.relive.cc/view/vAOZoYgMQy6