Dag 95 zondag 4 juni 2023 A Ponte Olveira - Cee 22,5 km
Het houd niet op!! Ook vandaag nog een SUPER verrassing…….. En daarna nog een mooie tocht gewandeld. Morgen de laatste etappe naar het eind van de wereld.
Op deze zondagmorgen hebben we lekker uitgeslapen tot half acht zodat we om acht uur gezellig samen met z’n zessen aan het ontbijt zaten. Het plan was om voor de middag samen nog eens in Santiago de Compostella naar het plein te gaan en de kathedraal te bezoeken. Onderweg daar naar toe zagen we nog een Zwitserse pelgrim die we in het begin van deze week ook nog ontmoet hebben. We waren even met de auto gestopt, ik even eruit, geroepen, gezwaaid en weer door. Elke keer weer leuk als je dan weer een ‘bekende’ tegenkomt. Iets na negen uur waren we op het plein voor de kathedraal. Ook daar kwamen we een pelgrim tegen waar we aantal weken geleden mee in de zelfde alberge overnacht hebben. Het was Fransman Serge die ook vanuit thuis vertrokken was. Hij was vanuit Parijs vertrokken en was nu ongeveer 80 dagen van huis. Ton en ik hebben er even een praatje mee gemaakt en dat kwam voor de dames goed uit. Ton en ik wisten van niets maar de dames wisten dat er een volgende verrassing in aantocht was.
Britt, de dochter van Ton stond om half tien ineens ook op het plein om vooral Ton te verrassen. Het was echt even onvoorstelbaar. Ton reageerde ongeveer op dezelfde manier als ik een paar dagen geleden toen Ilse en Bart ineens voor mijn neus stonden. En dan zijn we ineens met z’n zevenen. Britt was gisteren laat aangekomen op het vliegveld van Santiago en heeft eerst in een hotel overnacht. Ze heeft deze morgen een huurauto opgehaald en is zo naar de stad gekomen. We hebben eerst samen koffie gedronken en hebben daarna de kathedraal nog even bezocht. Daar hebben we nog verschillende kaarsjes aangestoken.
Nog net voordat we Santiago wilde gaan verlaten kwamen we Canadese Kelsey nog tegen op het plein. Ook met haar hebben we nog even een kort praatje gemaakt. Zij gaat deze week nog naar Malaga en vliegt volgende week terug naar Canada. Ook weer super leuk dat je elkaar daar op het plein nog even treft.
Het plan zoals we dat deze morgen besproken hadden zag er ineens iets anders uit maar daar was dus een goede reden voor. Ton en ik zijn met Britt en Lisette naar het restaurantje gereden waar we gisteren gestopt waren met wandelen. Henriëtte is met Ilse en Bart terug gereden naar het appartement om de rest van de spullen op te halen. De dames hadden de afgelopen dagen een extra appartement in het plaatsje Cee geboekt zodat we vanavond en de komende dagen met z’n allen in dit dorpje kunnen blijven.
Ons plan om komende dinsdag aan onze terugreis te beginnen hebben we een dag uitgesteld. We kunnen dan nog een dag extra van elkaar genieten hier in de buurt van Finisterre.
Vanavond zijn we nog heerlijk samen gaan uiteten in het dorpje Cee. In het restaurantje hadden ze Cachopo op de kaart staan en die kende ik nog van een paar weken geleden. Bart, Ton en ik hebben daarvoor gekozen. De dames gingen allemaal voor een pizza. Het was heerlijk maar ook meer dan genoeg. Van de pizza’s kunnen we morgen nog wel een deel eten.
Morgenvroeg lopen Ton en ik samen met Bart het laatste stukje van onze Camino naar Finisterre. De dames komen met de auto die kant op en lopen de allerlaatste kilometers met ons mee. Dat zal ook weer een bijzonder moment zijn. Op dat punt gaan we het wandelgedeelte van onze Camino echt afsluiten.
Groeten en graag tot morgen,
Alfons
Maar even terug, wat een mooie verrassing voor Ton dat ook zijn dochter hem is op komen zoeken. Echt geweldig. Zo, ik ga nog eens proberen om een paar uurtjes te slapen. Ik wens jullie allemaal heel veel plezier met de bijzondere etappe van vandaag. Groetjes en tot vanavond. Lowie
Het is zo uniek wat jullie doen! Jullie brengen heel wat teweeg!
Als je deze mooie tocht af mag sluiten samen met jullie dierbaren, dan mag je je een gelukkig mens noemen. Fantastisch!
Geniet van jullie laatste kilometers vandaag!
Graag tot morgen!
😅🇪🇸🎉