Dag 28 woensdag 29 maart 2023 Lac des Settons – Fosse (bij Arleuf) 29 km
29 maart 2023 - Arleuf, Frankrijk
Een zeer bijzondere dag vandaag!
27 jaar geleden ben ik met mijn toen nog vriendin en vanaf toen lieve vrouw Henriëtte getrouwd.
Vandaag is sinds die dag de eerste keer dat we elkaar geen lekkere knuffel hebben kunnen geven op deze datum.
Maar we beginnen bij het begin. Natuurlijk was het eerste werk deze morgen om wel even te bellen met Henriëtte. Daarna hebben Ton en ik een broodje van gisteren en een bekertje yoghurt genuttigd als ontbijt. De andere twee broodjes die we over hadden hebben we nog even bewaard voor onderweg. Onze route voor vandaag zou naar Fosse gaan maar we hadden al gezien dat er onderweg weinig of geen winkeltjes zouden zijn. We hebben besloten om de route via Anost te lopen, daar zou een supermarktje zijn. Anost is ongeveer 16 kilometer verderop. Toen we er 8 kilometer op hadden zitten keken we even tot hoe laat deze winkel open zou zijn. En ja dan merk je dat de 24/7 economie hier nog ver te zoeken is (en dat is vaak ook heel mooi maar niet altijd). De supermarkt zou om half één sluiten en om half drie weer open gaan. We besloten om de route even los te laten en nu de snelste weg naar Anost te kiezen. Als we dat in stevige pas zouden doen dan moesten we na anderhalf uur nog 10 minuten over hebben. Dus dat ging weer even op karakter. Ton en ik hebben beide al verschillende Kennedy marsen gelopen en daar doen we elkaar op zulke momenten nog eens even fijntjes aan herinneren. En de routeplanner had het juist, om precies tien voor half één stapte we de winkel binnen. Nog even goed nadenken wat we zoal nodig hebben voor vandaag en morgen want voor vanavond hadden we alleen een overnachtingsplek zonder avondeten of ontbijt. Vanaf de supermarkt was het nog 12 km wandelen tot de slaapplaats dus we moesten het mee te sjouwen gewicht ook nog een beetje binnen de perken houden. Bij de bakker hebben we nog wat broodjes gekocht voor vanmiddag en morgenvroeg en natuurlijk een taartje voor mijn trouwdag met Henriëtte. Het taartje hebben we lekker buiten op een muurtje opgegeten.
Nadat we alle boodschappen geregeld hadden zijn we nog even lekker op een terrasje gaan zitten om te bekomen van die ‘tempomars’ van anderhalf uur. Even rustig een bakje koffie en een glaasje cola en we konden weer door. De rugzak was nu serieus zwaarder met al dat proviand erin.
Iets na de middag (bij mij is dat één uur en niet om zes uur) zijn we op pad gegaan voor de laatste 12 km van vandaag. Het was heerlijk, soms zelfs warm weer dus de jassen konden uit. Het wordt dan al best een beetje puzzelen waar je die dan weer laat als je een rugzak vol met boodschappen hebt. We hadden afgesproken om het rustig aan te doen.
Ik kreeg nu de gelegenheid om de mooie bloempjes die ik her en der in de kant zag staan ook eens te fotograferen. Ik zij tegen Ton dat ik geen bosje bloemen bij Henriëtte had laten bezorgen maar dat ik het op deze manier goed probeer te maken. Alle bloempjes die ik onderweg gefotografeerd heb zijn als een bos bloemen voor Henriëtte. Soms moest ik er zowat voor op de grond gaan liggen voor het beste resultaat en dan ook weer omhoog met die 17 kg op mijn rug. Er staan hier echt hele mooie, soms erg kleine bloempjes in de bermen.
Morgenvroeg gaan we eerst de Haut-Folin beklimmen. Dit is met 901 meter de hoogste top van de Morvan. De top ligt hier ongeveer 5 km vandaan en we zitten nu al op +/- 700 meter hoogte. Moet te doen zijn zou ik zeggen. Van daaruit gaan we richting Larochmillay. Daar hopen we Cees en José weer te ontmoeten. Zij hebben ons op 10 maart ook al bezocht toen ze met hun camper op weg waren naar Sevilla. Nu ze op de terugweg zijn komen ze ons weer opzoeken.
Ik wilde mijn verhaal bijna af gaan ronden maar tijdens het maken van de verslagen luister ik vaak naar het Radio 2 programma ‘De staat van Stasse’. In dit programma zit een rubriek ‘Wie nu belt mag het zeggen’. Dus ik bellen en ja hoor, ik kwam net als 4 weken geleden meteen in de uitzending en ik mocht het zeggen. Op deze manier heb ik Henriëtte dan toch ook weer kunnen verassen. (Zie video 5)
Wat kan het leven toch mooi zijn!!
Op naar weer een mooie dag.
Groetjes en graag tot morgen,
Alfons
Ik en Henriëtte hebben op Spotify veel podcasts van Camino.nl geluisterd.
Wij vonden dat heel prettig. Maar ieder kiest verder voor zijn eigen manier van voorbereiden.
Ik laat het hierbij voor vandaag en wens jullie morgen weer een mooie trip toe. En veel plezier met de „visite“. Groetjes
GEWELDIG ! Om je vrouw met een bloemen reportage te verrassen op jullie trouwdag!! Goed bedacht zeg...
En je reisverslag lees ik dagelijks met veel plezier!!
Gr rian
Ik hoop dat jullie nog lang van elkaar mogen genieten.
Echt geweldig wat hebben jullie weer een mooie spannende dag gehad
Gelukkig gered om voor sluitingstijd nog te winkelen
Veel plezier en op naar morgen!!
Een klein vraagje uit nieuwsgierigheid .... van welk bouwjaar is Ton eigenlijk?
Buen camino
Ik hoop dat ik over 10 jaar ook nog in zo’n goede gezonheid ben!
Wij zijn vandaag even op bezoek geweest bij Ilse om haar nieuwe appartement te bewonderen. Heel mooi plekje hebben jullie gemaakt.
Nog heel veel succes en we leven/lezen mee💪
Gefeliciteerd met jullie trouwdag. Dit tijdens de camino is weer iets moois om later nog eens terug aan te denken.
Je reisverslagen zijn echt goed en lees ze dan ook met plezier en aandacht ter voorbereiding op mijn eigen camino.
Doe Ton de groeten en geniet verder van jullie tocht.
Toch wel hoor maar we waren nog even druk met onze visite.
Ik probeer elke dag iets te schrijven maar ga rustig slapen hoor als er een keer niets op staat voor middernacht.
Dan probeer ik het de dag erop weer te compeseren!
Ik weet het, ik heb de lat hoog gelegd. Ik vind het ook leuk om te schrijven maar ik voel me tot niets verplicht.
Groetjes en graag tot de volgende!