Dag 49 woensdag 19 april 2023 Varaire - Quintarde 27,5

Tja, wat zullen we van deze dag eens zeggen? Een minder leuk begin, gelukkig een beperkte afstand over verschrikkelijke klote paden maar wel heel de dag volop zon.

Vanmorgen bij het wakker worden was het buiten al kraak helder. We hadden afgesproken om rond acht uur aan de ontbijttafel te zitten. De bedoeling was een iets kortere etappe dus dan hoeven we niet perse om acht uur aan het wandelen te zijn. We zaten bij de Nederlanders Mariëtte en Robert aan de ontbijttafel dus het ontbijt was minder Frans dan wat we de laatste weken gewend waren. Deze keer geen stokbrood met jam maar bruin brood met chocolade paste, hagelslag of kaas. Een gekookt eitje erbij en lekkere koffie. Verder hebben we van Robert en Mariëtte aangehoord wat er allemaal goed en minder goed geregeld is in Frankrijk en wat hun hier op dit stekkie zo gelukkig maakt. Beetje jammer dat het vooral eenrichtingsverkeer was en dat zij voor ons gevoel weinig interesse toonde in die Brabantse boertjes die nu aan hun ontbijttafel zaten. 
Na het ontbijt wilde we afrekenen en een stempel in onze credential (pelgrimspaspoort) laten zetten. En daar ging het voor mij even mis! Shit, waar heb ik mijn credential nou toch gelaten. Ik had het plastic mapje met daarin mijn ‘volle’ credential wel bij maar in Le Puy-en-Velay had ik een nieuwe gekocht zodat ik de stempels alleen aan de voorkant kon laten zetten. Als ik later thuis ben en ik zou ze in willen lijsten en dan zouden alle stempels nog te zien zijn. De nieuwe credential zat niet in het plastic hoesje. En toen begon het, eerst het vakje van de rugzak leeggemaakt waar ik mijn meest belangrijke spullen in bewaar, niets! Daarna de rest van de rugzak helemaal leeggemaakt, nog steeds niets! Waar kon ik die nou toch gelaten hebben? Gisteren heb ik er bij Ecoasis nog een stempel in laten zetten. Toen we daar gisterenmorgen vertrokken lag er nog één op tafel, ik heb die zelf zien liggen maar had er helemaal geen erg in dat het mijn eigen credential was. En daar stond ik dan in mijn gele shirt van Alzheimer Nederland. Er ging op dat moment veel door me heen. Ik heb mijn zus Carien al verschillende keren op deze manier haar tas leeg zien maken op zoek naar autosleutels of haar telefoon. Het was erg confronterend. Nu ik dit typ zit ik met natte ogen en die heb ik vandaag door dit voorval al vaker gehad. Wat is het klote als je dingen (belangrijk of niet) kwijt bent en je kunt je niet herinneren waar, waneer en waarom je het niet bij je hebt. Gelukkig kregen we hulp van Robert die met de mensen van Ecoasis gebeld heeft en ja hoor daar lag ie nog. Ze gaan hem opsturen naar een bureau voor pelgrims in Saint-Jean-Pied-de-Port. Daar hoop ik het over een paar weken op te kunnen halen.
Om kwart voor negen zijn we dan toch maar op pad gegaan. Eerst nog even het dorpje in om wat broodjes, bananen en toetjes te regelen en toen op pad. Al vrij snel kwamen we op een onverhard deel van de route uit. De stenen waren vrij groot en er waren weinig plekken te vinden waar we onze voeten pijnloos weg konden zetten. Het zal ook aan die twee voorgaande dagen gelegen hebben maar het leek wel of dit bleef duren. Waar we normaal in de ochtend pas na anderhalf een stop in lassen was dat vandaag al na een uur ‘nodig’. Ik denk dat we vandaag meer dan de helft van die klote paden hadden. En dat is jammer want je geniet daardoor veel minder van de omgeving. Nou moet ik zeggen dat de omgeving vandaag ook minder afwisseling bood. We hadden minder hoogteverschillen te verwerken en de natuur was minder spectaculair. Soms kreeg ik het gevoel dat ik in een hete zomer door de duinen op weg naar het strand aan het wandelen was maar dan op een minder fijn pad. De bomen en struiken zagen er minder fris uit of vaak zelfs erg dor. 

Een paar dagen geleden zij ik al eens dat het af en toe op werken begint te lijken. En daar denk ik nog steeds zo over. Gisteren en eergisteren ‘moesten’ we overwerken want het karwei was niet om vijf uur klaar. En ook bij werken kan wel eens een minder leuke dag tussen zitten maar ook aan die minder leuke dag komt wel weer een eind. Morgen gaan we er weer voor, hopelijk wacht ons dan een leuke ontspannen wandeldag. 

Maar nu iets over de slaapplek van vandaag. Waar we nu terecht gekomen zijn is het werkelijk voortreffelijk. Het is een soort landgoed waar Christine en Christophe een prachtige Gite De la Quintarde hebben. We werden ook hier weer erg hartelijk ontvangen. Tuurlijk zijn we ook hier weer begonnen met ons proost-momentje. Lekker buiten in zeer relaxte stoelen. Daarna in onze (zeer mooie) kamer even opgefrist. Doordat we nu eindelijk eens een keer op tijd ‘binnen’ waren hebben we nog tijd genoeg gehad om buiten te genieten van de zon en heb ik dit verslag nu eens een keer niet op bed geschreven maar tot nu toe lekker buiten in het zonnetje waar ook onze was hangt te drogen.
Zometeen schuiven we aan bij voor het avondeten. (Vanaf nu heb ik verslag wel op bed geschreven)

We hebben zojuist genoten van een heerlijke maaltijd van Christophe en Christine. Eerst een aperitiefje met een glaasje rosé. Daarna een lekker fris voorgerechtje met stukjes eendenvlees en wat salades. Het hoofdgerecht was gekonfijte eend verwerkt in een aardappelschotel uit de oven met daarbij verse sla. Als toetje een chocolade mouse. Dit alles met een glaasje rode wijn uit de streek.

En nu op tijd gaan slapen (of nog een beetje Champions League kijken).

Morgen gaan we eerst naar het plaatsje Cahors, op ongeveer 5 km hier vandaan. Volgens Christophe is daar een schoenmaker die schoenen van pelgrims kan repareren terwijl je wacht. Als dat zo is dan laat ik daar mijn schoenen even nakijken. Verder willen we dat plaatsje even doorwandelen en daarna op naar onze slaapplek in Lendou en Quercy op ongeveer 18 km afstand van Cahors. De totale afstand zou dan ook weer onder de 30 km moeten blijven. We gaan het morgen weer mee maken.

Nog even terugkomend op het voorval van vanmorgen, er zijn misschien lezers van mijn verslagjes die nog niet op de hoogte waren van mijn sponsoractie voor Alzheimer Nederland. Hier volgt een link naar mijn actie en lees vooral ook mijn motivatie voor deze actie: https://www.inactievooralzheimer.nl/fundraisers/alfons-van-den-hoek-2022?utm_campaign=alzheimer-nederland&utm_content=new_donation_owner&utm_medium=email-auto&utm_source=kentaa

Tot nu is er al € 7.313,- gedoneerd door heel veel lieve volgers van mijn verhaaltjes. Allemaal heel erg hartelijk bedankt daarvoor!! Nog niet gedoneerd en draag je deze actie een warm hart toe? Doneren kan nog altijd!!

Groetjes en graag tot morgen,

Alfons 
https://www.relive.cc/view/vDqgeR5djVO