Dag 64 donderdag 4 mei 2023 Saint-Étienne-de-Baïgorry – Espelette 31 km

Weer een mooie wandeldag met deze middag ook weer een memorabel moment.

Vanmorgen al op tijd wakker omdat we afgesproken hadden dat we om zeven uur aan de ontbijttafel zouden zitten. Gastvrouw Vallerie had weer een heerlijk ontbijt verzorgd en zou ons na het ontbijt terug brengen naar de plek waar ze ons gisteren opgepikt heeft. 
Om half acht zaten we in de auto en in de half uur duren de rit vertelde Vallerie honderduit over deze omgeving. Ze wees ons een een bergkam waar zij (en meer mensen) een gezicht in zagen dat op z’n achterhoofd licht. Verder vertelde ze nog over lokale boertjes waar zij de kaas of de wijn haalt. Om acht uur waren we op de plek waar we gisten instapte. Na een fotomomentje samen zijn wij weer aan onze tocht begonnen. 
We konden meteen aan de bak, zeggen we dan. We begonnen met een beklimming van ongeveer vier kilometer en daarna een afdaling van ongeveer dezelfde afstand. We kwamen daarmee in het dorpje Bidarray. Van daaruit hebben we een hele tijd op korte afstand van een stroomafwaarts gaand riviertje gelopen. Heerlijk dat geluid van dat stromende water, de vogeltjes die fluiten en de zon die enigszins tegen gehouden wordt doordat we onder de bomen lopen.

Tegen het middaguur kwamen we toevallig bij een restaurantje uitlopen dat open was. Daar maar even op ons gemak geluncht. 
Direct na die lunch was het weer flink klimmen maar nu met een groter stijgingspercentage. In ruim een half uur stonden we zo’n 300 meter hoger dan waar we geluncht hadden. Het was een soort bergpas waar we overheen gestuurd werden. Boven op die pas moesten we nog even wachten op onze beloning, het uitzicht. Na een kronkelig pad tussen de struiken kregen we op een gegeven moment een prachtig uitzicht. Aan de noordkant zagen we het vlakkere deel van Frankrijk, aan de zuidkant zagen we de bergen van de Pyreneeën en het meest bijzondere was de westkant want daar konden we plots de oceaan zien. We werden er beiden stil van. Als je dan al zo lang onderweg bent is dit echt weer een bijzonder memorabel moment op onze tocht.
Na dit uitzicht werd de afdaling naar het dorpje Espelette ingezet. Daar kwamen rond vier uur aan. Bij ons slaapadres twee kilometer verderop konden we pas om vijf uur terecht en daar werd geen warme maaltijd geserveerd. Wij durfde het wel aan om ons proost-momentje alvast in Espelette te doen. Ook hebben we geprobeerd om daar alvast iets warms te eten maar de keukens van de restaurants gaan pas om zeven uur open. Bij een pizzeria hebben we uiteindelijk een paar paninis besteld en dat was het wel.

Bij ons slaapadres stond gastvrouw Anne ons op te wachten en werden we direct naar onze mooie kamer geleid. Op de vraag of ze nog iets voor ons konden doen vroegen wij om een biertje. Daar kon ze ons niet aan helpen. Toen is het een flesje rode wijn geworden. Maakt ook niet zoveel uit, we hadden ons proost-momentje al gehad.

Om acht uur ook even een paar minuten stil geweest. Op zo’n moment besef ik nog intenser hoe bevoorrecht ik ben dat ik deze tocht mag en kan maken.

Morgen gaan we dan eindelijk naar Spanje. We hebben er zin in. Het zal nog best een flinke etappe gaan worden maar de slaapplek is al geregeld in Irun.

Sorry voor het matige verslag vandaag. Ik had al een heel verslag gemaakt maar had het nog niet opgeslagen en toch mijn Ipad opnieuw opgestart. Alles was weg dus kon ik weer opnieuw beginnen.

Volgende keer beter.

Groetjes en graag tot morgen,

Alfons

https://www.relive.cc/view/vrqDg5RPpw6