Dag 69 dinsdag 9 mei 2023 Markina-Xemein – Pozueta (Muxika) 32 km

Vandaag was het poncho dag. Mooie tocht maar door het minder mooie weer niet alles in beeld van meegekregen.

Vanmorgen wakker geworden boven op het bovenste bed van een stapelbed in een slaapzaal met ongeveer 20 personen. Het was gisterenavond even wennen maar zoals ik gisteren al schreef, na een zware wandeltocht, warme douche en een heerlijke maaltijd dan slaap je volgens mij overal wel goed. Een wekker hoef je niet te zetten want vanaf half zeven wordt de één na de ander wakker en wordt er wat gerommeld of gaan ze naar het toilet. Het was even een beetje lastig met het opstarten want niemand durfde het licht aan te doen en dan is iedereen een beetje in het donker aan het klooien om zijn spullen weer in de rugzak te krijgen. Bij het ontbijt konden we pas vanaf half acht aanschuiven. Het was op zich wel gezellig, nu zat je weer met andere mensen aan tafel dan gisteren met het avondeten. 
Om acht uur gingen we weer op pad, toen was het nog droog. In het dorp bij de plaatselijke bakker hebben weer heerlijke broodjes kunnen regelen voor onderweg. Deze keer hadden we broodjes met ham en gebakken ei. Na een uurtje stappen moesten we dan toch de regenponcho voor de dag halen. Er was regen voorspelt en het was maar afwachten hoeveel er zou gaan vallen. Uiteindelijk was het aan doen van die poncho een goede beslissing. Heel hard regende het niet maar wel te veel om zonder poncho te lopen. Onderweg is het ook mooi om te zien hoe ieder daar op z’n eigen manier mee omgaat. Sommige pelgrims hebben een korte etappe gepland en blijven langer schuilen bij en afdak van een kerk of zo. Andere lopen met een paraplu of een regenpak.
Onderweg heb ik nog wat agrarische activiteiten bekeken. In plastic tunnels was er één paprika’s aan het planten, een ander was pompoenen of zoiets aan het planten. Één tuinder had ook kiwi bomen staan. De vruchtjes hingen er al aan maar deze worden pas in november geoogst. 

In de bossen zijn hier veel eucalyptus bomen aangeplant. Ik vind het typische bomen waarvan de schors in grote lange slierten los laat. Verder heb ik vandaag mede door het mindere weer niet zo veel bijzonders te melden. Rond twee uur leek het weer op te klaren maar dat was maar voor korte duur. We hadden net ons proost-momentje iets naar voren gehaald en dachten in ons shirtje de laatste vijf kilometer wel te kunnen afwerken. Net toen we aan dat laatste stukje wilde beginnen begon het weer te regenen. Dan toch die poncho maar weer aan en op naar onze slaapplek. We werden weer wel getrakteerd op een stevige slotklim. 

Voor Ton was het vandaag de 70e dag van huis en voor mij dus de 69e dag van huis. Toch bijna onvoorstelbaar dat ik morgen 10 weken van huis ben? Volgens mijn registratie met Relive kilometers ben ik vandaag de 2100 kilometer gepasseerd. Tijdens mijn voorbereidingen voor deze tocht was ik in het begin nog uitgegaan van een totaal van ongeveer 2500 km. Doordat we voor de route over Le Puy-en-Velay hebben gekozen zal het totaal wel flink hoger uit gaan komen. We hebben nu iets minder dan 700 km te gaan naar Santiago de Compostella. De wens van ons beiden is om ook nog door te lopen naar Muxia en Finisterre. Dat is ook nog ongeveer 100 km. We zullen zien of we het allemaal waar kunnen maken. 

Eind van de middag kwamen we aan bij Albergue Caserio Pozueta. We werden hartelijk ontvangen en konden vrijwel direct gaan douchen. Er is ook een wasmachine waarin we onze kleren hebben gewassen. We slapen vannacht weer in een slaapzaal met acht andere pelgrims. Ook hier hebben ze weer stapelbedden. 
Het avondeten wordt pas om acht uur geserveerd. Op zich niet zo erg maar de Albergue heeft binnen te weinig plaatsen en omdat ik nu buiten dit verslag zit te maken vraagt de gastvrouw of wij het eten ook buiten kunnen doen. Met de temperatuur van gisteren was dat goed te doen maar nu koelt het al best wel snel af.
We hebben gelukkig toch binnen kunnen eten. Gastvrouw vond het zelf ook te fris om buiten te eten. We hebben een tafeltje met tuinstoelen in een gangetje gezet en daar hadden Ton en ik samen met de Ierse pelgrim Clive ons stekje. Het eten was weer heerlijk. We begonnen met een bouillon-soepje, daarna een heerlijke salade daarna nog een soort schnitzeltjes met groene gezouten pepers. Als toetje kregen we watermeloen en honingmeloen. De meeste pelgrims gaan nu naar bed maar Ton, Cliven en ik hebben nog een flesje rode wijn gevraagd om de dag toch goed af te sluiten.

Morgen gaan we naar Bilbao. Daar hebben we een kamer via Booking.com. Het zal ook weer een flinke etappe (30+ km) worden met de nodige hoogtemeters. We zitten nu met ervaren Caminoganger Clive onder het genot van dat rode wijntje de tactiek voor morgen door te spreken.  

Groetjes en graag tot morgen,

Alfons

https://www.relive.cc/view/v26MrgMZXEq