Dag 84 woensdag 24 mei 2023 Campiello – Berducedo 27 km

Vandaag een heerlijke bergetappe met jammer genoeg niet de vergezichte die we wenste maar toch wel genoten hoor!

Vanmorgen in het restaurant van onze Albergue begonnen met een goede grote kop koffie en een heerlijke sandwich (half stokbroodje met lekker vlees en wat groen gezond erbij). Iets over acht gingen we er dan toch maar aan beginnen. Er stond ons de eerste uren een flinke beklimming te wachten. Vanuit de Albergue heel even een stukje over asfalt een klein beetje afdalen maar na een kwartiertje mochten we er aan beginnen. Fijne bergpaadjes  die in het begin nog redelijk gelijkmatig omhoog gingen. We kwamen soms nog door een klein groepje huizen wat je eigenlijk geen dorpje meer kunt noemen. De boer (of boerin) van de enkele boerderij waar we langs kwamen was nog aan het melken. Dat kon je al van ver horen door het geluid van de melkmotor. 

Na een paar uur liepen we door een bizar gebied. Dit voorjaar hebben hier in dit gebied hevige bosbranden (‘incendios’ noemen ze dat hier) gewoed. De brandlucht was er nauwelijks nog te ruiken maar het beeld van zo’n groot gebied wat in de fik gestaan heeft en die paadjes waar je doorheen loopt doen je wel iets. Dit moet echt heftig geweest zijn. 

Met het klimmen hebben we de voormiddag wel kunnen vullen. We gingen tot iets boven de 1200 meter en we waren op ongeveer 630 meter begonnen. Helaas zat het weer niet helemaal mee. De bewolking bleef op de bergen hangen en zo hadden we boven de 1000 meter steeds minder zicht. Dit was eigenlijk wel jammer maar leverde van de andere kant ook weer mooie wazige plaatjes op. We waren deze morgen in onze zomeroutfit begonnen en ik had mijn thermoshirtje na een uur al uitgedaan. Eenmaal boven had ik mijn thermoshirtje toch weer nodig, en eigenlijk meer. Er waaide een zeer harde koude wint bovenin. Dat was voor ons ook de reden dat we onze tweede pauze steeds uit bleven stellen. We hoopte in de afdaling in de luwte van de berg te komen maar dat duurt dan altijd weer langer dan op dat moment gewenst. Toen we dan toch een deel van de vrij stijle afdaling gehad hadden zijn we toch maar even gaan zitten. Vanaf dat punt zijn we rustig naar onze Albergue-Bar Casa Marquéa gelopen in het plaatsje Berducedo. Daar eerst even tijd genomen voor ons PM. Daar op het terras werden we aangesproken door een Nederlands echtpaar. Zij slapen in de zelfde albergue. Toen we eenmaal goed aan de praat waren bleek ook hier het wereldje weer klein te zijn. Zij wonen in Hank en hun zoon in s’Gravewnmoer. Ze komen soms wel boodschappen doen bij ons in de biologische winkel (Natuurlijk Henriëtte). Toch wel leuk als je dan zo ver van huis bent en op deze manier weer mensen uit de buurt ontmoet. 

Bij de alberge waar we slapen konden we geen eten regelen dus zijn we maar even over gestoken. Daar hebben ze het tegen alle regels in wel begrepen. Daar serveren ze heel de middag en avond een pelgrimsmenu en sluiten ze de keuken om half negen in de avond. We hebben er heerlijk gegeten. En toen begon het. Ik had mijn laptopje meegenomen om mijn verhaaltje alvast te typen. Op het moment dat ik met mijn verhaaltje begon zat Canadees Pascal naast ons. Hij heeft meer ervaring met over de wereld reizen en kende goed Spaans. Hij heeft ons nog even goed uitgelegd hoe je een volgend biertje besteld. Na Pascal kwamen de Spaanse Monica, Gustavo en Raul uit Fuerteventura naast ons zitten. Na een tijdje raakte we aan de praat. En het werd nog heel gezellig……..

Morgen hoeven we gelukkig maar 25 km dus we konden wel even mee doen met die Spanjolen. Gelukkig kon Monica goed Engels zodat we toch nog enigszins een gesprek konden voeren.

Al bij al weer een bijzondere dag op onze Camino!!

Morgen gaan we weer verder naar Santiago. Wij tellen af, we genieten hier enorm maar het missen van het thuis begint meer en meer te overheersen. Dit was ook voor mij de grootste angst of uitdaging. Ik had er alle vertrouwen in dat ik Santiago de Compostella te voet zou halen en ik denk dat er iets geks moet gebeuren dat het niet zou lukken maar de heimwee doet ook iets met je.

Zojuist komt het bericht binnen dat Tina Turner overleden is op 83 jarige leeftijd. Ze was één van mijn favorieten. In februari zijn wij met ons gezin nog naar de musical over haar geweest. De muziek zal blijven klinken.

Groetjes en graag tot morgen,

Alfons
https://www.relive.cc/view/vXOd8ZrJ14O