Dag 88 zondag 28 mei 2023 Castroverde – Lugo 28,5 km

Heerlijke zondagmorgen-wandeling met een beetje uitloop in de middag, nog 95 km te gaan naar Santiago de Compostella……

Vandaag mijn 88e dag van huis en dan nog laten we ons verrassen. Het is zondag en in het pension waar we geslapen hebben konden we niet ontbijten. In het dorpje Castroverde was ook geen eetgelegenheid open voor een ontbijtje. Gisteren hadden we in de supermarkt naast ons pension boodschappen kunnen doen maar niet gedaan dus. We hadden nog twee bananen en verder niets. Dan toch maar met nuchtere maag  op pad en hopen dat we onderweg nog een gelegenheid krijgen om wat te eten en een kopje koffie kunnen scoren. Na bijna 7 km gewandeld te hebben kwamen we bij een leuke Albergue waar we wat konden eten en waar we een paar lekkere bakjes koffie op hebben. 

Voor de middag was het nog fris en eerst ook nog wat mistig. Vanaf een uur of elf klaarde het op en werd het zelfs best warm. Onderweg stond een blije Spanjaard stukjes meloen aan te bieden. Daar maar even bij aangegaan. Je mag dan geven wat je er voor over hebt (donativo). Verder waren er tot de grote stad Lugo geen gelegenheden om even iets te kopen. 

We lopen nu al een paar dagen in de ‘provincie’ Galicië. Hier maken ze extra veel werk van het bewegwijzeren van de route. Er staat op elke kruising wel een zuil van natuursteen met de richting maar ook de resterende afstand (met 3 cijfers achter de komma). Ook op de iets langere stukken zonder afslag staat er regelmatig zo’n zuil. Vandaag hebben we de echte bergen achter ons gelaten. Het leek weer meer op het Limburgse heuvellandschap en dit zal de komende dagen waarschijnlijk ook zo blijven. In Lugo zijn we eerst naar de Kathedraal gelopen om daar de nodige kaarsjes aan te steken voor allen die bij ons de laatste weken door de gedachten gegaan zijn. We blijven het raar vinden dat we daar hier in Spanje op onze Camino niet eens de mogelijkheid hebben om ergens een echte kaars aan te steken. Zo ook hier in Lugo in de kathedraal. Er moest entreegeld betaald worden om er binnen te kunnen. We kregen korting op het entreegeld en dan konden we een rondtoer doen. Toen we bij de kaarsjes kwamen bleken het weer van die ledlampjes te zijn. Dat is dan weer jammer. Er was een mis bezig door een man met een bisschopsmuts op maar na het zien van die led-lampkaarsjes kon dat ons niet meer zo boeien. We hebben bij het gebrek aan echte kaarsen wel een aantal ledkaarsjes aangestoken omdat onze gedachten toch bij hen waren waar we die kaarsen voor op wilde steken!

Rond half vier waren we bij ons hotel. Daar hebben we nog even op de radio naar ‘Langs de Lijn’ geluisterd om te horen hoe de laatste speelronde in de eredivisie zou eindigen en of Max Verstappen de race in Monaco zou winnen. Wij (Ton en ik) waren tevreden met dit nieuws! 

Vanmiddag in Lugo zijn we de 100 km grens gepasseerd, nu nog 95 km te gaan. Daar loop je dan overdag al wel over na te denken. Het begint nu echt heel kort bij te komen. En wat hebben we allemaal al achter de rug zeg. Vandaag 88 dagen van huis en volgens mijn Relive registratie ruim 2700 km gewandeld. Henriëtte en Lisette zijn deze morgen vanuit huis vertrokken om naar ons toe te komen. Overdag hebben we al een aantal keer contact gehad en hun reis gaat tot nu toe zeer voorspoedig. Misschien (waarschijnlijk) zien we elkaar morgen al. 

Ook waren gisteren en vandaag mijn gedachten bij mijn zus Ank, zwager Adrie en hun kinderen Henryc en Anne. Bij hun heb ik mijn eerste nacht van deze Camino mogen slapen. Zij zijn gisteren met meerdere fanatieke mensen uit Chaam vertrokken naar Alpe d’Huez. Daar gaan ze voorbereidingen treffen om met team Alpeduzes AchtvanChaam komende donderdag weer meerdere keren die berg te gaan beklimmen. Dit doen ze al meer dan tien jaar om geld in te zamelen voor KWF. Deze week werden we weer van heel dicht bij met die verschrikkelijke ziekte geconfronteerd. Ik vind het super dat zij zich met team Alpeduzes AchtvanChaam al jaren in zetten voor KWF. Wij steunen met ons bedrijf ook al die jaren dit team Alpeduzes AchtvanChaam. Elk jaar komt de medische wetenschap met de behandeling van kanker weer een stapje verder. Er kunnen al heel veel mensen geholpen worden maar ook nog heel veel mensen niet. Dat doet zeer en daarom wil ik (zeker na de verschillende slechte berichten van deze week) vandaag in mijn verhaaltje daar de aandacht voor vragen.
Je kunt team Alpeduzes AchtvanChaam steunen via de volgende link: https://www.opgevenisgeenoptie.nl/fundraisers/achtvanchaam

Morgen wordt weer een zeer speciale dag. Nadat Henriëtte me al twee keer verrast heeft tijdens deze Camino (één keer met Lisette samen) is het voor morgen al zo goed als zeker, dat ik ze morgen eindelijk weer echt vast kan houden. Ze is samen met Lisette onderweg en ze zijn nu op zo’n 600 km afstand. Ik kijk er heel erg naar uit om ze weer lijfelijk te zien en vooral Henriëtte te voelen.

Maar nu nog even terug komend op ons slaapadres. We slapen in een 4 sterren hotel en we dachten dat daar alles wel netjes geregeld zou zijn. Nou niet voor ons dus. Na dat we opgefrist waren, Max z’n race gewonnen had en ik al een goed begin had gemaakt aan dit verslag wilde we in de bar even wat gaan drinken. Die bar zou pas om acht uur open gaan. Toen maar naar het dichtstbijzijnde cafétje/restaurantje op 600 m afstand gelopen. Deze was dicht en verder was er binnen 3 km niets te vinden. We zijn toen maar terug gelopen naar het hotel en hebben daar een taxi besteld naar het centrum van Lugo. Daar hadden we genoeg keuze om ergens wat te drinken en te eten. Eerst hebben we op een terrasje een biertje gedronken en terwijl we daar zaten zagen we op een afstandje Amerikaanse Aris (Paris zonder P) lopen. We riepen naar hem en hij was verrast dat hij ons hier nog ontmoete. Het was al weer een aantal dagen geleden dat we hem ontmoet hadden. Wij moesten nog eten en hij had eigenlijk al met Poolse pelgrims afgesproken om ergens te gaan eten. Dit hebben we dan maar gezellig samen ingevuld. Ik zit dit te typen terwijl we dus met Amerikaanse Aris en de Poolse Renata en haar zoon Kuba zitten te eten in een gezellig restaurantje in Lugo. Daarna weer met de taxi terug naar ons hotel. Het moderne pelgrimeren zullen we maar zeggen 😜. We hebben sowieso wel een hele mooie avond gehad!!

Enne, vergeet Alpeduzes niet…….  Namens velen heel veel dank!!

Groetjes en graag tot morgen,

Alfons

https://www.relive.cc/view/vAOZnBKd5yO